ژاپنی: راهنمای جامع کانا، کانجی، لهجه زیر و بمی و ادب

OpenL Team 10/15/2025

TABLE OF CONTENTS

مقدمه

زبان ژاپنی در تقاطع فناوری، فرهنگ و تجارت جهانی قرار دارد. این زبان رابط‌های بازی‌ها و لوازم الکترونیکی مصرفی محبوب را قدرت می‌بخشد، صدای انیمه و فیلم‌ها را منتقل می‌کند و یک سنت ادبی غنی را از شعر درباری تا رمان‌های معاصر پایه‌ریزی می‌کند. برای یادگیران و حرفه‌ای‌ها، سه نیرو همه چیزهایی که می‌خوانید یا ارسال می‌کنید را شکل می‌دهند: یک سیستم نوشتاری مختلط، الگوی صدای لهجه‌ای که ظریف اما قابل شنیدن است، و یک سیستم لایه‌لایه از ادب که روابط اجتماعی را رمزگذاری می‌کند. تسلط بر این‌ها در اوایل، سودآور است—خواندن شما را تسریع می‌کند، گفتار شما طبیعی به نظر می‌رسد و ترجمه‌های شما به نظر می‌رسد که برای مخاطب نوشته شده‌اند، نه فقط به کلمات آن‌ها تبدیل شده‌اند.

این راهنما بر درک عملی تمرکز دارد نه اطلاعات جزئی. شما خواهید دید که چگونه اسکریپت‌ها در یک صفحه واقعی همکاری می‌کنند، لهجه در کلمات رایج چه معنایی دارد، چگونه گرامر در جملات زنده جریان دارد و چگونه ادب لحن را تغییر می‌دهد. اگر محصولات می‌سازید، همچنین خواهید دید که چگونه متن ژاپنی در رابط‌ها رفتار می‌کند—جایی که شکستن خط متفاوت است، جایی که نام‌ها معکوس می‌شوند و چرا شمارنده‌ها و اعداد نیاز به توجه ویژه دارند.

نکات کلیدی:

  • به سرعت کانا را یاد بگیرید، سپس کانجی را از طریق ترکیبات مکرر لایه‌بندی کنید.
  • از روز اول لهجه را همراه با تلفظ تمرین کنید.
  • ذرات را به عنوان حامل‌های معنا، نه تزئینات، در نظر بگیرید.
  • ثبت (مودب/افتخاری/فروتن) را برای تطابق با روابط انتخاب کنید.
  • رابط‌های کاربری را با شکستن خط CJK، طول‌های الاستیک و ترتیب نام/آدرس بومی طراحی کنید.

تاریخچه ۶۰ ثانیه‌ای

ژاپنی از طریق گفتگوی طولانی با همسایگانش و اصلاحات داخلی خود تکامل یافته است. ادبیات کلاسیک زبانی اولیه را نشان می‌دهد که با کاراکترهای چینی راحت است، اما ظهور اسکریپت‌های کانا امکان نوشتن دستور زبان بومی را با ظرافت و سرعت فراهم کرد. در دوران میجی، هنگامی که ژاپن مدرن شد، اصطلاحاتی برای ایده‌های غربی جذب و ابداع کرد - زمینه‌هایی مانند فلسفه (哲学)، علم (科学) و جامعه (社会) از طریق ترکیبات چینی-ژاپنی به کاربری عمومی وارد شدند. در قرن بیستم، املای نوشتاری ساده شد و لیست‌های رسمی کانجی (اکنون 常用漢字) برای آموزش و زندگی عمومی ایجاد شدند. استاندارد معاصر - که توسط مدارس و پخش‌کنندگان شکل گرفته است - با لهجه‌های منطقه‌ای زنده همزیستی دارد، اما در محیط‌های رسمی متقابلاً قابل درک باقی می‌ماند.

نکات برجسته جدول زمانی:

  • کلاسیک → اوایل مدرن: تسلط کانجی با کانا برای دستور زبان متعادل شد.
  • مدرنیزاسیون میجی: ابداع سریع واژگان فنی از طریق 漢語。
  • اصلاحات پس از جنگ: ساده‌سازی املای کانا؛ لیست‌های 当用→常用漢字.
  • استانداردسازی رسانه: NHK و آموزش لهجه “توکیو” را تثبیت می‌کنند.

سیستم‌های نوشتاری

متن ژاپنی یک بافت سه‌نخی است. هیراگانا نمایانگر دستور زبان و گوشت نرم جمله است: ذراتی مانند は و を، پایان‌های فعل مانند 食べる・食べた، و بسیاری از کلمات بومی که کانجی ندارند. کاتاکانا لبه‌های تیز را حمل می‌کند - وام‌واژه‌هایی مانند コンピュータ، نام‌های تجاری، صداهای تقلیدی، و تأکید در زمینه‌های فنی یا تبلیغاتی. کانجی هسته متراکم معنا را در کلمات محتوایی فراهم می‌کند: 学生، 情報، 経済。در نوشتار واقعی، هر سه با هم ظاهر می‌شوند زیرا هر کدام وظیفه مشخصی دارند.

در یک نگاه:

  • هیراگانا: پایان‌های دستوری، کلمات عملکردی، بسیاری از کلمات بومی.
  • کاتاکانا: وام‌واژه‌ها/تأکید/صداهای تقلیدی؛ نام‌های فنی/محصول.
  • کانجی: کلمات محتوایی؛ لیست‌های 常用 (سواد عمومی) و 人名用 (نام‌ها).

دو قرارداد به خوانندگان کمک می‌کند تا بافت را تحلیل کنند. اوکوریگانا، کاناهایی هستند که به دنبال کانجی می‌آیند تا تصریف را نشان دهند، مانند 高かった یا 読ませる؛ آنها ریشه‌ها را مبهم‌زدایی می‌کنند و صرف‌ها را به یک نگاه شفاف می‌سازند. فurigana کاناهای کوچکی هستند که بالای یا کنار کانجی قرار می‌گیرند تا تلفظ را نشان دهند و در کتاب‌های کودکان، مقالات خبری که نام‌های غیرمعمول را معرفی می‌کنند و ادبیاتی که می‌خواهد خوانش خاصی را تضمین کند، استفاده می‌شوند. در کنار این‌ها، تمایز بین on’yomi (خوانش‌های چینی-ژاپنی مانند がく برای 学) و kun’yomi (خوانش‌های بومی مانند まな‑ぶ) توضیح می‌دهد که چرا یک کاراکتر می‌تواند در 学校 (がっこう) و 学ぶ (まなぶ) صداهای مختلفی داشته باشد. سیستم بی‌نظم نیست—خوانش‌ها از الگوهایی پیروی می‌کنند که با مواجهه قابل پیش‌بینی می‌شوند.

رومانی‌سازی (rōmaji) یک عصا است که ارزش استفاده با دقت را دارد. Hepburn برای خوانندگان انگلیسی دوستانه‌تر است و بر تابلوها غالب است؛ Kunrei سیستماتیک‌تر است اما در عموم کمتر رایج است. از rōmaji برای یادگیری نقشه استفاده کنید، سپس به سرعت به کانا و کانجی بروید تا چشمان و گوش‌های شما با نوشتاری که واقعاً با آن مواجه خواهید شد، هماهنگ شوند.

تلفظ و لهجه زیر و بمی

ریتم ژاپنی به جای هجاها بر اساس مورا اندازه‌گیری می‌شود. کلمه おおきい چهار ضرب دارد—お・お・き・い—حتی اگر یک گویشور انگلیسی ممکن است فقط سه ضرب احساس کند. طول مهم است. こう و こ متفاوت هستند، و っ کوچک در がっこう نشان‌دهنده یک همخوان دو برابر است که باید نگه دارید. وقتی این تمایزها را بشنوید، نمی‌توانید آنها را نشنیده بگیرید؛ آنها به وضوح هر همخوانی معنای را تعیین می‌کنند.

بر روی این ریتم، لهجه زیر و بمی قرار دارد. ژاپنی برای علامت‌گذاری کلمات به استرس سنگین تکیه نمی‌کند؛ در عوض، زیر و بمی در الگوهای یادگرفته شده بالا و پایین می‌رود. بسیاری از کلمات روزمره تنها با جایی که زیر و بمی می‌افتد متفاوت هستند: はし می‌تواند به معنای 箸 (چوب غذاخوری)، 橋 (پل)، یا 端 (لبه) باشد، و گویشوران بومی تفاوت را به طور ناخودآگاه دنبال می‌کنند. الگوی توکیو مرجع مورد استفاده در آموزش و رسانه است و درونی‌سازی آن در اوایل باعث می‌شود گفتار شما به طرز عجیبی تخت یا با لهجه نادرست به نظر نرسد.

نشانه‌های عملی:

  • جفت‌های حداقلی را تمرین کنید (おばさん vs. おばあさん; 雨/飴). کلیپ‌های کوتاه را تقلید کرده و ریتم و زیر و بم را تقلید کنید.
  • الگوهای لهجه برای کلمات پرکاربرد را در یک فرهنگ لغت لهجه بررسی کنید.
  • به 連濁 (rendaku) توجه کنید: ترکیباتی مانند 手紙 (てがみ) عنصر دوم را صدا می‌دهند.

نشانه‌گذاری لهجه و کانتور‌ها:

  • فرهنگ‌نامه‌ها (مانند NHK) لهجه را با عددی مانند [0], [1], [2]… مشخص می‌کنند که در آن 0 = heiban (بدون افت)، و n ≥ 1 نشان می‌دهد که افت پس از n‑مین مورا رخ می‌دهد. ذره‌ای که پس از کلمه می‌آید همیشه پس از افت پایین است.
الگونشانه‌گذاریمسیر زیر و بم (H/L)ذره بعد ازیادداشت‌ها
Heiban[0]L H H … (بدون افت در کلمه)پایینبسیاری از وام‌واژه‌ها و نام‌های خاص
Atamadaka[1]H L … (افت پس از 1مین مورا)پایینجفت‌های 2 مورا مانند 雨(あめ)[1] vs. 飴(あめ)[0]
Nakadaka[n]L H … ↓ … (افت در وسط کلمه)پایینn بین 2 و آخرین مورا
Odaka[n=last]L H … H (افت پس از آخرین)پایینذره افت را نشان می‌دهد

کانتورهای ASCII (شماتیک):

Heiban [0]    : _ ¯ ¯ (کلمه)  _ (ذره)
Atamadaka [1] : ¯ _ _ (کلمه)  _ (ذره)
Nakadaka [n]  : _ ¯ ¯ _ (افت) _ (ذره)
Odaka [last]  : _ ¯ ¯ (آخرین) _ (ذره)

جفت نمونه (توکیو):

  • 雨(あめ)[1] ≈ ¯ _ | が (پایین)
  • 飴(あめ)[0] ≈ _ ¯ | が (پایین)

نکته: کلمات خاص را در NHK日本語発音アクセント辞典 یا OJAD بررسی کنید؛ انواع منطقه‌ای (مانند کانسای) به طور سیستماتیک از توکیو متفاوت هستند.

تمرین کلمات بر اساس الگو

توجه: الگوهای نشان داده شده برای ژاپنی توکیو هستند؛ همیشه با منبع قابل اعتماد (NHK/OJAD) بررسی کنید، زیرا لهجه‌ها و واریانت‌های لغوی وجود دارند.

  • Heiban [0]: パソコン、かばん、さくら、しゃしん
  • Atamadaka [1]: 雨(あめ)、兄(あに)、テレビ
  • Nakadaka [2]: 心(こころ)、男(おとこ)、頭(あたま)
  • Odaka [last]: 女(おんな)、日本(にほん)

دستور زبان اصلی

در قلب، زبان ژاپنی یک زبان موضوع–نظر است با ترتیب انعطاف‌پذیر. ذرات روابط را مشخص می‌کنند به جای اینکه موقعیت‌های سخت کلمات تمام کار را انجام دهند. は معرفی می‌کند آنچه را که می‌خواهید درباره‌اش صحبت کنید؛ が اغلب به موضوع خاصی اشاره می‌کند که با آن موضوع تطابق دارد یا در تضاد است. جمله‌ای مانند 昨日は雨が降った 昨日 را به عنوان چارچوب و 雨 را به عنوان چیزی که اتفاق افتاده است قرار می‌دهد. اشیاء を می‌گیرند، مقصدها و زمان‌ها اغلب に می‌گیرند، مکان‌های عمل で می‌گیرند، و مالکیت の اسامی را به هم متصل می‌کند. این ذرات زینت نیستند؛ آنها ستون فقراتی هستند که معنا را پایدار نگه می‌دارند حتی زمانی که برای تأکید عبارات را دوباره ترتیب می‌دهید.

لنگرهای مفید:

  • ذرات: を (مفعول)، に (هدف/زمان)، で (مکان/روش)، と (با/نقل قول)، も (همچنین)، へ (جهت)، の (مالکیت)، から/まで (از/به).
  • افعال: فرم دیکشنری (行く)، مودب ます (行きます)، فرم て برای ساختن پیشروها/درخواست‌ها (読んでいる/見てください).
  • صفات: صفات i‑ تغییر می‌کنند (高い→高かった)؛ صفات na‑ کوپولا می‌گیرند (静かだ/静かです).
  • حذف ضمیر: もう食べた؟ بدون “شما” کامل است؛ زمینه موضوع را حمل می‌کند.

نقشه سریع ذرات:

ذرهنقش اصلیمثالمعنی
موضوع/تضاد日本は寿司が有名だ。در مورد ژاپن، سوشی معروف است.
موضوع/اطلاعات جدید/تأکید雨が降っている。باران می‌بارد.
مالکیت/ارتباط اسم‌ها日本の文化فرهنگ ژاپن.
مفعول مستقیم本を読む。کتاب خواندن.
زمان/هدف/مفعول غیر مستقیم七時に駅に行く。ساعت ۷ به ایستگاه رفتن.
مکان/روش公園で走る。バスで行く。در پارک دویدن؛ با اتوبوس رفتن.
جهت (به سمت)学校へ行く。به سمت مدرسه رفتن.
و/با/نقل قول友達と行く。「行く」と言った。با دوست رفتن؛ گفت “رفتن”.
همچنین/حتی私も行く。من هم می‌روم.
から/までاز/تا (محدوده، حد)9 時から 5 時までاز ۹ تا ۵.

تضادهای دام:

  • に در مقابل で: 学校に行く (رفتن به/مقصد) در مقابل 学校で勉強する (مطالعه در/مکان عمل). وجود و اقامت ترجیحاً با に: 東京に住んでいる، 部屋に猫がいる. استفاده از で با 住む/いる غیرطبیعی است.
  • は در مقابل が: 私は学生です (موضوع/معرفی) در مقابل 私が学生です (این من هستم که دانش‌آموزم—تمرکز/تضاد). が اغلب اطلاعات جدید یا متضاد را مشخص می‌کند: 誰が来ましたか。— 田中さんが来ました.

ادب و کیگو

ادب در زبان ژاپنی فقط یک پوشش سطحی نیست؛ بلکه سیستمی است که فاصله اجتماعی و جهت احترام را رمزگذاری می‌کند. 丁寧語 (teineigo) سطح مودبانه‌ای است که در فروشگاه‌ها و دفاتر می‌شنوید، بر اساس です・ます و عبارات ثابت که درخواست‌ها و تأییدها را نرم می‌کنند. 尊敬語 (sonkeigo) طرف دیگر را با افعال و ساختارهای محترمانه بالا می‌برد—ご覧になる,いらっしゃる—در حالی که 謙譲語 (kenjōgo) گوینده یا گروه خودی را با فرم‌های فروتنانه پایین می‌آورد—参る,申す,拝見する。 این دو قابل تعویض نیستند و جابجایی آنها می‌تواند یک جمله مودبانه را ناخوشایند کند.

جفت‌های معمول (خنثی → فروتن / محترمانه):

  • 行きます → 参ります / いらっしゃいます
  • 見ます → 拝見します / ご覧になります
  • 言います → 申します / おっしゃいます

جفتی را انتخاب کنید که با کسی که عمل می‌کند و کسی که شایسته احترام است مطابقت دارد؛ سطح زبان یک رابطه است، نه تعویض مترادف‌ها.

Keigo در مکالمات واقعی

  1. میز پذیرش (丁寧語 + 尊敬語/依頼):

A: いらっしゃいませ。ご予約はお名前を頂戴できますか。[丁寧語/謙譲語]

B: 田中でございます。[丁寧語]

A: ありがとうございます。少々お待ちいただけますか。[丁寧語/依頼]

  1. بازدید مشتری (自己紹介・訪問) — تمرکز بر 謙譲語:

A: 株式会社オープンエルの山田と申します。いつもお世話になっております。[謙譲語/丁寧語]

A: 本日はご挨拶に伺いました。こちら、資料をご用意いたしました。[謙譲語]

B: わざわざありがとうございます。どうぞお掛けください。[丁寧語]

  1. بررسی مواد (با استفاده از 尊敬語 برای برجسته کردن عمل طرف مقابل):

A: 先ほどのご提案、部長はもうご覧になりましたか。[尊敬語]

B: まだでして、本日中にご確認いただく予定です。[丁寧語/尊敬語]

  1. خاتمه ایمیل (عبارات ثابت، 謙譲語+丁寧語):

— 承知いたしました。ご確認のほどよろしくお願い申し上げます。[謙譲語/丁寧語]

تضاد (غیررسمی vs. رسمی):

  • غیررسمی: これ見た? 明日行ける?
  • رسمی: ご覧になりましたか。明日ご都合いかがでしょうか。[尊敬語/丁寧語]

چرا 参ります به جای 行きます؟ زیرا گوینده (خود) به سمت فضای شنونده یا به نفع او حرکت می‌کند؛ فرم فروتنانه (謙譲語) برای پایین آوردن گوینده/گروه خودی لازم است.

شمارشگرها، اعداد و تاریخ‌ها

شمارش در زبان ژاپنی یک اندازه برای همه نیست. اسم‌ها با شمارشگرهایی که شکل یا دسته را منعکس می‌کنند، جفت می‌شوند؛ شمارشگری که انتخاب می‌کنید بخشی از معنا است. قیمت‌گذاری از 円 استفاده می‌کند و معمولاً از اعشار پرهیز می‌کند؛ تابلوها نشان می‌دهند که آیا مبالغ شامل مالیات (税込) یا قبل از مالیات (税別) هستند. عبارات زمانی به خوانش‌های ثابت متکی هستند که حفظ کردن آنها پاداش دارد: 四時 خوانده می‌شود よじ,七時 خوانده می‌شود しちじ، و بافت تصمیم می‌گیرد که 7 به صورت なな یا しち باشد.

ضروری شمارنده‌ها:

  • 人 (افراد), 名 (افراد رسمی), 歳/才 (سن)
  • 枚 (اشیاء تخت), 本 (اشیاء استوانه‌ای بلند), 個 (اشیاء کوچک عمومی)
  • 匹 (حیوانات کوچک), 頭 (حیوانات بزرگ)
  • 冊 (جلدهای صحافی شده), 台 (ماشین‌ها), 回 (رویدادها)

شمارنده‌ها → اسم‌های معمولی:

شمارندهاسم‌های معمولی (مثال‌ها)مثالمعنی
افراد (名 رسمی‌تر است)三人の学生سه دانش‌آموز
تخت: 紙,切符,皿切符を二枚دو بلیط
بلند: ペン,瓶,傘ペンを一本یک خودکار
اشیاء کوچک: りんご,卵卵を六個شش تخم‌مرغ
匹/頭حیوانات کوچک/بزرگ犬が三匹سه سگ
کتاب‌ها/مجلات本を五冊پنج کتاب
ماشین‌ها: 車,パソコン,冷蔵庫車二台دو ماشین
زمان‌ها/رویدادها一回だけفقط یک بار

نکات شمارنده:

  • خوانش‌های نامنظم: 一人 (ひとり), 二人 (ふたり); از 三人 (さんにん) به بعد، از 〜にん استفاده کنید.
  • احتیاط در هم‌نگاره‌ها: 二本 (にほん، دو شیء بلند) در مقابل 日本 (にほん، ژاپن)—زمینه، ابهام‌زدایی می‌کند.

تاریخ‌ها در زندگی عمومی از تقویم میلادی پیروی می‌کنند، اما سال‌های دوره‌ای در اسناد رسمی استاندارد باقی می‌مانند. 令和 7 年 معادل 2025 است و فرم‌ها اغلب از YYYY 年 M 月 D 日 استفاده می‌کنند. روزهای هفته به صورت 月火水木金土日 فشرده می‌شوند و کلمات فصلی در تبریکات و ایمیل‌های تجاری، به ویژه در افتتاحیه‌های تنظیم شده، نفوذ می‌کنند.

تشکیل کلمات و وام‌واژه‌ها

ژاپنی واژگان سه لایه با طعم‌های متمایز دارد. 和語، ذخیره بومی، تمایل دارد که صمیمی و ملموس به نظر برسد. 漢語، لایه چینی-ژاپنی، بسیاری از واژگان انتزاعی و فنی را فراهم می‌کند و در ترکیباتی مانند 情報処理 یا 事業計画 لحن رسمی به همراه دارد。外来語، واژگان قرضی که به کاتاکانا نوشته می‌شوند، واژگان مدرن را پر می‌کنند: アプリ,アカウント,クラウド。ژاپن همچنین 和製英語 ایجاد می‌کند—عباراتی که به نظر انگلیسی می‌آیند اما معانی محلی دارند—بنابراین یک コンセント یک پریز برق است، نه “consent”، و サラリーマン به اندازه‌ای که درباره فرهنگ می‌گوید، درباره اشتغال نیز می‌گوید.

نمادگرایی صوتی یک ویژگی است، نه یک عجیب و غریب. آواها و کلمات تقلیدی بافتی اضافه می‌کنند که انگلیسی اغلب معادل‌های دقیقی برای آن ندارد: ドキドキ ضربان قلب از هیجان یا اعصاب را ثبت می‌کند، しっとり رطوبت دلپذیر یا حالتی آرام را تداعی می‌کند. مترجمان باید تصمیم بگیرند که آیا این کلمات را حفظ کنند، توضیح دهند یا اثر را در زبان هدف از طریق ریتم و تصویرسازی بازآفرینی کنند.

تایپ دیجیتال و تایپوگرافی

بیشتر کاربران ژاپنی را با یک IME تایپ می‌کنند: رومانجی را وارد کنید، به کانا تبدیل کنید، سپس کاندیدای کانجی مورد نظر را انتخاب کنید. جریان کار سریع است، اما تبدیل بی‌دقت می‌تواند هم‌آوای اشتباه را ایجاد کند—橋 به جای 箸—بنابراین بازبینی ضروری است. دو برابر کردن حروف بی‌صدا っ کوچک را ایجاد می‌کند (gakkō → がっこう)، و حروف صدادار بلند در کانا به جای دیاکریتیک‌ها نمایش داده می‌شوند؛ رومانجی آکادمیک گاهی اوقات آنها را با ماکرون‌ها (ō, ū) علامت‌گذاری می‌کند، اما نوشتار روزمره این کار را نمی‌کند.

نکات IME و تایپوگرافی:

  • قبل از زدن Enter کاندیداها را تأیید کنید؛ هم‌آواها رایج هستند (箸/橋/端).
  • برای っ و حروف صدادار بلند به صورت ou/oo/uu در صورت لزوم حروف بی‌صدا را دو برابر تایپ کنید.
  • از علائم نگارشی و نقل قول‌های تمام‌عرض استفاده کنید: 「…」『…』 به جای نقل قول‌های ASCII.
  • از روبی (ルビ) برای نام‌ها/کانجی‌های نادر استفاده کنید؛ نوشتار عمودی را در جریان‌های کاری چاپ حفظ کنید.

ملزومات بومی‌سازی و i18n

رابط کاربری زمانی بومی به نظر می‌رسد که به جریان متن ژاپنی احترام بگذارد. شکست خط (禁則処理) باید از شروع خط با علامت‌گذاری ابتدایی جلوگیری کند و علامت‌گذاری انتهایی را رها نکند؛ از آنجا که ژاپنی بین کلمات فاصله نمی‌گذارد، شما به شکست خط آگاه به CJK نیاز دارید نه شمارش کاراکتر ساده. طول متن زمانی که کاربران کانا را به کانجی تبدیل می‌کنند تغییر می‌کند، بنابراین طراحی‌هایی که به محدودیت‌های دقیق کاراکتر وابسته هستند تمایل به شکست دارند—از طرح‌های انعطاف‌پذیر استفاده کنید و از قطع کردن نام‌ها و آدرس‌ها خودداری کنید.

انجام دهید/انجام ندهید:

  • از قوانین شکست خط CJK استفاده کنید؛ به فاصله بین کلمات تکیه نکنید.
  • اجازه عرض‌های انعطاف‌پذیر را بدهید؛ برچسب‌ها را با محدودیت‌های سخت کاراکتر محدود نکنید.
  • به ترتیب خانواده-نام و آدرس‌های بومی احترام بگذارید؛ فرم‌های داخلی را “غربی” نکنید.
  • با خوانش‌ها (よみ) برای مرتب‌سازی/جستجو شاخص‌گذاری کنید؛ تنها با نقاط کد خام مرتب‌سازی نکنید.

نمونه‌های کد (React/TypeScript):

// فرمت‌های تاریخ/زمان
const d = new Date('2025-10-15T14:30:00+09:00');
const jaLong = new Intl.DateTimeFormat('ja-JP', { dateStyle: 'long', timeStyle: 'short', hour12: false }).format(d);
// → 2025年10月15日 14:30

const jaEra = new Intl.DateTimeFormat('ja-JP-u-ca-japanese', { dateStyle: 'long' }).format(d);
// → 令和7年10月15日

// تغییر ترتیب نام
type Person = { givenName: string; familyName: string };
function formatName(person: Person, locale: string) {
  return locale === 'ja' ? `${person.familyName} ${person.givenName}` : `${person.givenName} ${person.familyName}`;
}

// نرمال‌سازی کد پستی (7 رقم، 〒 و خط تیره اختیاری)
function normalizePostal(input: string) {
  const digits = input.replace(/[^0-9]/g, '');
  return digits.length === 7 ? `${digits.slice(0,3)}-${digits.slice(3)}` : digits;
}

الگوهای رابط کاربری خاص ژاپن:

  • تکمیل خودکار آدرس از کد پستی (پیشنهاد استان/شهر از کد پستی 7 رقمی)
  • فیلد ورودی فریگانا (ورودی جداگانه کانا برای نام: セイ/メイ) + گزینه تبدیل خودکار کانا
  • تغییر ترتیب نام (داخلی: نام خانوادگی→نام، نمایش بین‌المللی: نام→نام خانوادگی)
  • تغییر نمایش قیمت با/بدون مالیات (توجه به الزام در EC)
  • پیش‌فرض 24 ساعته، محلی‌سازی نقطه شروع هفته و تقویم تعطیلات

نکات ترجمه و هوش مصنوعی

سه عادت بلافاصله کار JP↔EN را بهبود می‌بخشند. اول، به‌طور دقیق بخش‌بندی کنید. زبان ژاپنی فاقد فاصله است و جملات اغلب با فرم て یا اصلاح‌کننده‌های نسبی به هم متصل می‌شوند؛ توکنایزرهایی که اختصارات یا عناوین محترمانه را نادیده می‌گیرند، به‌طور نامناسبی تقسیم خواهند کرد. دوم، سطح زبان را حفظ کنید. 丁寧語 همیشه به انگلیسی پرزرق و برق ترجمه نمی‌شود - معمولاً به لحن خنثی و حرفه‌ای ترجمه می‌شود - در حالی که 尊敬語 و 謙譲語 نیاز به برخورد نامتقارن با فاعل و مفعول دارند. سوم، شمارش‌گرها و حذف‌ها را با قصد مدیریت کنید. 三人 باید به “سه نفر” تبدیل شود، نه “سه شخص”، و اگر فاعل در ژاپنی حذف شده است زیرا زمینه واضح است، از اضافه کردن ضمایری که مخاطب هدف استفاده نمی‌کند، خودداری کنید.

چک‌لیست مترجم:

  • سطح زبان و رابطه (مشتری در مقابل تیم، ارشد در مقابل جوان‌تر) را حفظ کنید.
  • شمارش‌گرها را به عبارات هدف اصطلاحی با اسامی مناسب تبدیل کنید.
  • اصطلاحات فنی کاتاکانا مرسوم را حفظ کنید؛ از اختراع کانجی‌های نادر خودداری کنید.
  • فقط زمانی که وضوح واقعاً نیاز دارد، فاعل‌ها را اضافه کنید.
  • به AI پیشنهادات/واژه‌نامه‌ها ارائه دهید؛ به دقت keigo و اعداد/تاریخ‌ها را بررسی کنید.

اشتباهات رایج

  • ❌ 私はコーヒーを好きです → ✅ 私はコーヒーが好きです(“好き”は対象を「が」で取る)
  • ❌ 学校で住んでいます → ✅ 学校に住んでいます/東京に住んでいます(存在・居住は「に」)
  • ❌ ご覧します → ✅ 拝見します(謙譲)/ご覧になります(尊敬)

مسیر یادگیری عملی (جدول زمانی)

هفته ۱–۲: پایه کانا + تلفظ

  • تحویل‌ها: هیراگانا/کاتاکانا (خواندن + دست‌خط پایه)، زمان‌بندی مورا، حروف صدادار بلند، っ کوچک.
  • روزانه: ۲۰–۳۰ دقیقه SRS؛ ۱۰ دقیقه گوش دادن به جفت‌های حداقلی؛ سایه‌زنی ۲–۳ خط کوتاه.

هفته‌های ۳–۴: گرامر اصلی + عادت لهجه

  • تحویل‌ها: ذرات (は/が/を/に/で/の/も/へ/から/まで)، ます形・辞書形・て形。زنجیره‌های جمله پایه با て形。
  • تمرین: خواندن قطعات درجه‌بندی شده با صدا؛ بررسی اعداد لهجه برای کلمات با فرکانس بالا؛ نوشتن ۵–۸ خط/روز.

ماه ۲–۳: کانجی با ترکیبات + مکالمات کوچک

  • تحویل‌ها: ۳۰۰–۴۰۰ کانجی با فرکانس بالا از طریق ترکیبات رایج؛ شمارش‌گرها در زمینه‌های واقعی (人/枚/本/個/回…).
  • تمرین: ۲×۱۵ دقیقه جلسات مکالمه/هفته (italki/HelloTalk)؛ قالب ایمیل هفتگی در 丁寧語。

ماه ۳–۶: خواندن دامنه + روال‌های Keigo

  • تحویل‌ها: شناسایی ۸۰۰–۱۰۰۰ کانجی؛ قالب‌های keigo برای خوش‌آمدگویی، درخواست‌ها، زمان‌بندی، عذرخواهی‌ها.
  • تمرین: خواندن مقالات دامنه (فناوری/کسب‌وکار) ۳ بار در هفته؛ ضبط یادداشت‌های صوتی ۶۰ ثانیه‌ای؛ دریافت تصحیحات سریع.

در حال انجام: ادغام، اندازه‌گیری، تکرار

  • معیارها: سرعت خواندن WPM با درک مطلب؛ درصد لهجه صحیح در یک لیست کلمات پیگیری شده؛ زمان برای نوشتن ایمیل‌های استاندارد.
  • نگهداری: چرخش دسته‌های مرور؛ جایگزینی رومانجی با کانا/کانجی در همه جا؛ حفظ یک تعامل keigo در روز.

چند عبارت مفید

おはようございます/こんにちは/こんばんは — خوش‌آمدگویی‌های مودبانه برای صبح، روز و شب. すみません شامل “ببخشید” و “متاسفم” می‌شود، که در همه جا از قطارها تا فروشگاه‌ها مفید است. これをください برای درخواست یک آیتم استفاده می‌شود؛ おすすめは何ですか دعوت به یک توصیه است. جهت‌ها با 駅はどこですか شروع می‌شوند، و ایمیل‌های تجاری اغلب با ご確認のほどよろしくお願いいたします بسته می‌شوند، یک عبارت ثابت که به طور مودبانه درخواست بررسی می‌کند.

کجا بیشتر یاد بگیریم

ابزارهای خود را با منابع قابل اعتماد و صوتی بسازید. منابع NHK — از جمله 日本語発音アクセント辞典 — لهجه زیر و بم را پایه‌گذاری می‌کنند؛ OJAD نمودارهای لهجه بصری برای افعال و اسامی ارائه می‌دهد. برای گرامر، Imabi و سه جلد “A Dictionary of Basic/Intermediate/Advanced Japanese Grammar” فرم و ظرافت را با وضوح توضیح می‌دهند. Jisho و Weblio دیکشنری‌های عالی برای بررسی سریع هستند، و NHK News Web Easy یا خوانندگان درجه‌بندی شده ورودی قابل فهم با صوت ارائه می‌دهند. ابزارهای تکرار فاصله‌دار مانند Anki به کانجی و واژگان کمک می‌کنند، اما خواندن و مکالمه منظم مطالعه را به مهارت تبدیل می‌کند.


ژاپنی توجه زودهنگام به نوشتن، صدا و ثبت را پاداش می‌دهد. کانا را سریع یاد بگیرید، با دقت به طول و زیر و بم گوش دهید، و تمرین کنید که ادب مناسب با موقعیت باشد. اگر ترجمه یا بومی‌سازی می‌کنید، طراحی برای شکستن خط، ترتیب نام، آدرس‌ها و شمارنده‌ها را از ابتدا انجام دهید. این تصمیمات — که اغلب زمانی که به خوبی انجام می‌شوند نامرئی هستند — دقیقا همان چیزی هستند که متن ژاپنی را احساس می‌کنند که به آن تعلق دارد.

برای بررسی سریع JP↔EN یا ترجمه اسناد، OpenL Japanese Translator را امتحان کنید: https://openl.io/translate/japanese